Wasyl Barwiński

WASYWL BARWIŃSKI (1888 Tarnopol – 1963 Lwów) – kompozytor, pianista, muzykolog, nauczyciel, krytyk muzyczny. Rozpoczął studia muzyczne we Lwowskim Konserwatorium u W. Kurza, które następnie kontynuował w Pradze studiując na uniwersytecie u Z. Neiedli i O. Hostynskiego, a w konserwatorium u V. Novaka, które ukończył w 1915 roku.

Po powrocie do Lwowa objął stanowisko dyrektora w Instytucie Muzycznym im. Lysenki, który pod jego dyrekcją rozwinął się do rangi jednej z najważniejszych muzycznych szkół w Galicji Wschodniej. Wykładał tam fortepian, teorię muzyki, kompozycję kształtując całą generację profesjonalnych muzyków. Bawiński i inny lwowski ukraiński kompozytor – Stanisław Ludkewycz byli zaproszeni przez Ministerstwo Wyznań i Oświecenia Publicznego do udziału w komisji reformującej ówczesne szkolnictwo muzyczne w Polsce. W późnych latach 1930-tych był przewodniczącym Związku Ukraińskich Profesjonalnych Muzyków, współpracował również z miesięcznikiem Ukraińska Muzyka. Po II Wojnie Światowej był aresztowany i osadzony przez sowieckie władze na 10 lat w koncentracyjnym obozie w Mordowii. Barwiński był mistrzem fortepianowych miniatur – może być uważany za ojca muzyki kameralnej na Zachodniej Ukrainie. Był on wiodącym ukraińskim kompozytorem swego czasu i jedną z najbardziej wpływowych postaci ukraińskiej muzyki I połowy XX wieku.